සුද්දාගෙන් යහගුණ ඉගෙනීම... - Learn from forigner...

අද බ්ලොග් එකට‍ ගොඩවෙද්දි ඉස්සෙල්ලම දැක්කේ අන්තිමට ලියන්න අරන් නම විතරක් type කරලා තිබ්බ දැන් කියන්න යන story එක...ඉතිං අළුතෙන් ලියනවට වඩා ඒකේ ඉතුරු ටික සම්පූර්ණ කරන එක හොඳයි කියලා හිතුනා....

මීට මාස දෙකකට විතර කලින් දවසක පුරුදු විදියට ඔන්න වැඩ ඇරිලා ගෙදර එන්න කියලා මාදම්පෙට ආවා.ඔය time එකට මාදම්පෙට හැමදාම එකතු වෙන අපි කිහිප දෙනෙක්ම ඉන්නවා බස් එක එනකම්.එදා අපි ඉන්න වෙලාවට අපි එන බස් එකේ අයිතිකාරයා උන කුමාර අයියත් ආවා එතනට බස් එකට යන්න...

බස් එක එන්නත් ටිකක් වෙලා තියන එකේ රටකජු ගේමු කියලා අපිත් එක්ක උන්නු අක්කා කෙනෙක් යෝජනාවක් දැම්මා...කට්ටියම ඉතිං වැඩේට කැමති එකේ මාත් ගිහින් ඉස්සරහ තිබ්බ කඩෙන් රට කජු පැකට් ටිකක් ගෙනාවා...ටික වෙලාවක් යද්දි කට්ටිය හිටපු තැන්වල රටකජු පොතුත් එකතු වෙලා තිබුනා බිම...



“දැන් ඉතිං ගෙනාව කෙනාටම තමා එකතු කරන්න වෙන්නේ...“

ටික වෙලාවක් ගිහින් අපිත් එක්ක හිටපු අයියා කෙනෙක් කිව්වා.

“ඉතිං මමයැ ඕවත් කෑවේ...“ 

මාත් විහිළුවෙන්ම කිව්වා.

“මටත් ඔහොම දවසක් මාර වැඩක් උනානේ...“

ඒ කුමාර අයියා...

“දවසක් මම යාළුවෙක් එක්ක Bus එකට කෑලි වගයක් ගන්න කොළඹ ගියා බස් එකේ...තේ බොන්න Bus එක නැවත්තුවම අපි ගිහිල්ලා එද්දි මං ටොෆි වගයක් අරගත්තා.අරුයි මායි ටොෆි 2ක් කාලා කොල දෙක බිමට දාලා එන්න හදද්දි මං දැක්කා පිටිපස්සේ ඉඳන් සුද්දෙක් අපි දිහා බලාගෙන ඉන්නවා...දන්නවද ඊලඟට මේකා මොකද කලේ කියලා...?
අපි ලඟට ඇවිත් මූණ දිහා බලලා හොඳට හිනාවෙලා මේකා අර බිම දාපු ටොෆි කොල 2 අරන් ලඟ තිබුනු කුණුබක්කියකට දාලා ගියා...අපිට පොලව පලාගෙන යන්න හිතුනා මල්ලි...“

කට්ටියම කතාව අහගෙන ඉද්දි Bus එකත් ආවා...එකා දෙන්නා බස් එකට නගිද්දි මම අතේ ඉතුරු වෙලා තිබ්බ රටකජු පොතු ටික එහෙම්මම බෑග් එකේ කවරෙකට ඔබාගෙන bus එකට නැග්ගා...

හැබැයි අදටත් ඔය වගේ ජාති කද්දි මේ කතාව නිතරම මතක් වෙනවා...අපි නොහිතනවා උනත් අපි අතින් නොවෙන්න ඕනි වැරදි කොච්චරනම් වෙනවා ඇද්ද...?එදායින් පස්සේ තැන නොතැන නොබලා ඔය අනම් මනම් බිම දාන එක නතර කලා...

අනිත් කාරණේ තමයි අපේ සිංහල මනුස්සයෙක් අර සුද්දා කරපු වැඩේ කවදාවත් කරයිද කියන එක...ටොෆි කොලේ දාපු එකාට බැන බැන ඉන්නවා මිසක් වෙන දෙයක් කරන්නෑනේ.ඒ අතින් අර සුදු ජාතිකයා නිහඬවම හිත් නොරිදෙන ආකාරයට කියා දුන්නු පාඩම හරිම ශ්‍රේෂ්ඨයි...