සුදෝ සුදුවට හැඩට සුපිපුන
සුදෝ සුදු අරලිය මලක්...
පිපී තිබුනළු එක් වසන්තෙක
වසඟ කර සමනල් හිතක්...
කියාගන්නට බැරිව ගොළු උන
පෙමක් හිත මත දරන්...
සමනලයා උන් අතර මල හා
සොඳුරු ලෝකෙක සෙනෙහසින්...
නුහුරු නුපුරුදු හීන අරගෙන
ආව හැඩ එක් බඹරිඳෙක්...
හීන අරගෙන මලේ පෙති මත
තැවරුවළු හිත රවටමින්...
දෙනෙත අඳ කල ප්‍රේමයක හැඩ
සිහින අතරේ පාවෙමින්...
මල ගියා දුර ඉතින් නික්මී
හැරදමා සමනල හිතත්...
බඹර පහසින් මත්ව හුන්
මලේ රොන් සුණු ගෙන හොරෙන්...
වසන්තයේ අග ගියා බඹරිඳු
සොයන්නට වෙන මල් හොරෙන්...
කිසිදු දිනයක යලිත් නොඑනා
බඹරිඳුන් ගැන සිටි සොවින්...
ගිලිහුණා මල දිනක නටුවෙන්
දරනු බැරි කඳුළැල් සුසුම්...
දෙරණ සිප වැළඳ නොපෙනෙනා දුර
ගිය මලේ වියැකි පෙති මත වසා...
පුංචි සමනලයෙක් සිප හෙළු සුසුමක්
සුළඟ මත වියැකී ගියා...
All rights reserved@17/03/2014
ප.ලි. -
හරියටම මාස දෙකකට විතර පස්සේ අද තමයි blog එකට මොනවා හරි ලියන්නේ.පහුගිය කාලේ උන සමහරක් දේ වගේම සමහර හේතු නිසා ලියන්න තියා වෙනදට නොලිව්වත් කියවන සහෘද blog අඩවි එකකටවත් ගොඩවදින්න උනේ නැහැ...හැහැමෝටම sorry කියලා කියනවා....
මේ කවියත් මීට සතියකට වගේ උඩදි පද පේලි දෙක තුනක් ලියලා තිබිලා අද සම්පූර්ණ කරපු එකක්.හැමදාම එකම ආකෘතියකට වගේ ලිව්ව කවි වල පොඩි වෙනසක් කරන්න හිතුනා...කියවලම බලලා හිතට දැනෙන අදහසක් කොටලා යන්න....
